PODSTAWOWE POJĘCIA

PODSTAWOWE POJĘCIA

Mapa do celów projektowych

Mapa do celów projektowych stanowi podstawowe opracowanie geodezyjno-kartograficzne wymagane na potrzeby projektu budowlanego.
Mapa do celów projektowych jest opracowaniem powstałym na bazie aktualnej mapy zasadniczej. Jest ona niezbędna, aby wykonać projekt zagospodarowania terenu. Zawiera ona między innymi:

  • linie rozgraniczające z obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania terenu,
  • ukształtowanie terenu,
  • usytuowanie zieleni,
  • umiejscowienie obiektów,
  • przebieg infrastruktury podziemnej,
  • pozostałe elementy, które mają wpływ na opracowanie projektu budowy.

Swoim zasięgiem mapy do celów projektowych obejmują cały teren, na którym ma być realizowana inwestycja oraz otaczający teren sąsiedni w pasie co najmniej 30 m, aby można było w razie konieczności wydzielić strefy ochronne i linie przebiegu podziemnych instalacji.
Mapa jest aktualna do momentu, w którym nastąpią zmiany w terenie, które powinny być naniesione na nią. Zazwyczaj Urzędy proszą o potwierdzenie aktualności mapy po 6 miesiącach od jej sporządzenia.

Przydatne linki

 

 

Wytyczenie budynku/przyłączy

Wytyczenia obiektów budowlanych są poprzedzane geodezyjnym opracowaniem projektu budowlanego w oparciu o pomiary sytuacyjne.
Wytyczenie to czynności pomiarowe mające na celu wskazanie w terenie położenia realizowanego obiektu budowlanego. Najczęściej wytyczane są osie fundamentowe, które „przenoszone” są na przygotowane przez ekipę budowlaną ławice drewniane. Czynności te poprzedzone są zaznaczeniem położenia obiektu na gruncie pozwalającym na zdjęcie humusu (ziemi) w miejscu, w którym będzie budowany obiekt.
Tyczenie jest niezbędne do zgodnego z projektem umiejscowienia budynku, budowli lub sieci w terenie. Tyczeniu podlegają sieci uzbrojenia terenu, przyłącza mediów, budynki jednorodzinne i wszelkiego rodzaju inne obiekty budowlane. W czasie prac tyczenia zakładany jest również reper roboczy na potrzeby budowlane.

Pomiary powykonawcze budynków i budowli

Aby uzyskać decyzję administracyjną o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego konieczne jest załączenie do wniosku geodezyjnej dokumentacji powykonawczej.
Geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza wprowadza budynek wraz z przyłączami do bazy danych Ewidencji Gruntów i Budynków w zakresie budynku i jego parametrów; w zakresie działki, która również zmienia swoje atrybuty poprzez zabudowanie budynkiem. Inwentaryzacja przyłączy do budynku wprowadza dane do Geodezyjnej Ewidencji Sieci Uzbrojenia Terenu. Następnym aspektem geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej jest weryfikacja zgodności z projektem, którą wydaje geodeta.
Wszystkie obiekty budowlane, które wymagają pozwolenia na budowę, do odbioru wymagają geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej wraz z przygotowaniem stosownej dokumentacji z pomiaru powykonawczego.

Wznowienie granicy/ustalenie granicy

Zgodnie z art. 39 Prawa Geodezyjnego i Kartograficznego przesunięte, zniszczone lub uszkodzone znaki graniczne, które zostały uprzednio ustalone w skutek wykonanych czynności geodezyjnych i istnieją dokumenty pozwalające na zdefiniowanie ich pierwotnego położenia, mogą być wznowione z pominięciem czynności ustalenia granic nieruchomości lub rozgraniczenia. W świetle powyższego, procedura wznowienia granic jest dopuszczalna tylko w przypadku, gdy na gruncie zostały zniszczone uprzednio zastabilizowane znaki graniczne, natomiast punkty graniczne zostają niezmienne. Należy tutaj zwrócić uwagę na art. 38 Prawa Geodezyjnego i Kartograficznego, który mówi, że właściciele lub inne osoby władające nieruchomościami są obowiązane do ochrony znaków granicznych. Kodeks Karny w art.277 „Kto znaki graniczne niszczy, uszkadza, usuwa, przesuwa lub czyni niewidocznymi albo fałszywie wystawia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
Geodeta powiadomi strony postępowania i w ich obecności sporządza protokół wyznaczenia punktów granicy/wznowienia znaków granicznych.

Dokumentacja do celów prawnych

Stan prawny nieruchomości jest ściśle powiązany z prawami rzeczowymi do nieruchomości, przede wszystkim z prawem własności oraz z prawem użytkowania wieczystego, na mocy którego użytkownik wieczysty rozporządza nieruchomością jak właściciel.
Uczestnicząc w postępowaniu sądowym np. zasiedzenie, droga konieczna, zniesienie współwłasności, potrzebne są mapy geodezyjne.
Problemy prawne związane z nieruchomością:

  • brak drogi koniecznej,
  • służebność,
  • rozgraniczenie,
  • nieuregulowane granice działki,
  • nieaktualny stan prawny,
  • błędy geodezyjne,
  • nieuregulowany stan prawny.

Podział nieruchomości

Podział geodezyjny nieruchomości ma na celu wyodrębnienie w ramach jednej nieruchomości większej liczby działek gruntu bez zmiany podmiotu prawa własności. Działki te mogą stać się przedmiotami obrotu na rynku nieruchomości (będzie możliwa ich sprzedaż lub darowizna).
Podział nieruchomości może przebiegać w procesie administracyjnym (zgoda wszystkich stron) lub w procesie sądowym, gdy zgoda taka nie jest możliwa.
Podział administracyjny nieruchomości wygląda następująco:

  • Zlecenie geodecie uprawnionemu opracowania wstępnego projektu podziału nieruchomości
  • Porównanie mapy z terenem i ewentualne wykonanie pomiaru, jeżeli zachodzi taka konieczność
  • Przygotowanie wstępnego projektu podziału i złożenie go w Urzędzie w celu zaopiniowania zgodności z MPZP (dotyczy podziałów zgodnych z miejscowym planem zagospodarowania (MPZP))
  • Wydanie postanowienia dot. Wstępnego projektu przez właściwy organ (Wójt, Burmistrz, Prezydent lub właściwy Sąd)
  • Przeprowadzenie czynności przyjęcia granicy nieruchomości do podziału (w razie konieczności zawiadamia się sąsiedów)
  • Wykonanie mapy prawnej z projektem podziału nieruchomości, przygotowanie operatu i złożenie go w Wydziale Geodezji
  • Po zatwierdzeniu operatu przez ośrodek i przyjęciu do zasobu Państwowego wydawane są uwierzytelnione mapy z projektem podziału
  • Składany jest wniosek o zatwierdzenie podziału i wydawana jest decyzja przez właściwy organ (Wójt, Burmistrz, Prezydent lub właściwy Sąd)

Rozgraniczenia nieruchomości

Rozgraniczenie to postępowanie przed organami państwowymi mające na celu ustalenie granic nieruchomości, gdy stały się sporne a nie można stwierdzić stanu prawnego (stan prawny nie był zatwierdzony orzeczeniem administracyjnym lub sądowym).

Administracyjną fazę postępowania o rozgraniczenie otwiera złożenie przez zainteresowanego podania do wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Organ ten prowadzi rozgraniczenie w trybie postępowania administracyjnego. W toku tego postępowania biegły geodeta odtwarza na gruncie przebieg granic na podstawie śladów, znaków granicznych, dokumentów z ewidencji gruntów (map) i punktów osnowy geodezyjnej. Postępowanie kończy się decyzją administracyjną o ustaleniu przebiegu granicy. W przypadku braku tych danych geodeta przyjmuje od stron oświadczenia na temat przebiegu granicy. Jeżeli nie ma sporu co do przebiegu granicy, postępowanie kończy decyzją administracyjną o ustaleniu przebiegu granicy. Strony mogą również zawrzeć przed geodetą ugodę regulującą przebieg granicy. Strona niezadowolona z rozstrzygnięcia może zgodnie z art. 33 ust.3 żądać przekazania sprawy sądowi. Organ administracji umarza postępowanie i przekazuje sprawę z urzędu do rozpatrzenia sądowi.

W fazie sądowej postępowanie o rozgraniczenie prowadzi sąd rejonowy w trybie postępowania nieprocesowego, kończącego się wydaniem postanowienia, od którego służy uczestnikom apelacja do sądu okręgowego. W pierwszej kolejności dąży się do ustalenia stanu prawnego przebiegu granicy, tzn. bierze się pod uwagę wszelkie przypadki nabycia i utraty własności spornych gruntów, w szczególności w drodze zasiedzenia i uwłaszczenia. Jeżeli stanu prawnego nie da się ustalić, sąd ustali przebieg granicy na podstawie ostatniego spokojnego stanu posiadania. Jeżeli i tego stanu nie da się ustalić, sąd ustali przebieg granicy uwzględniając wszelkie okoliczności; w tym ostatnim przypadku może przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną. Rozstrzygnięcie o rozgraniczeniu według stanu prawnego jest orzeczeniem deklaratoryjnym, natomiast według ostatniego spokojnego stanu posiadania i według wszelkich okoliczności – konstytutywnym. W postanowieniu o rozgraniczeniu sąd winien zamieścić rozstrzygnięcie o nakazaniu wzajemnego wydania części nieruchomości nie znajdujących się w posiadaniu właścicieli, ponieważ inaczej postanowienie nie będzie się nadawać do przymusowego wykonania w drodze egzekucji.